31-03-21
Oké, even wennen.
Dag 2 van de opleiding voor Mimakker
Als opdracht: een conversatie met z’n tweeën met 1 woord.
mmm……oké…
(Mijn hoofd is een groot vraagteken.)
Ons woord wat ik mag zeggen is ‘Mooi”.
We staan met de ruggen naar elkaar.
We draaien ons om.
Ik heb nog steeds geen enkel idee….
Mijn collega begint….Mooooiiiiii
O jeetje en nu??
Ik kijk naar haar, ze ziet iets en vind het heel mooi.
(-incasseren- plopt op in mijn hoofd)
Ik begin het te voelen maar doe ik hiermee?
We storten ons op onze conversatie met mooi, MOOI, m o o i, mooi, mooi.
Heel grappig, en ik kreeg er schik in.
We voerden ons gesprek en we snapten elkaar helemaal.
Een dag later…
Ik breng een bewoonster haar ontbijt op haar kamer.
Ik zet het bij haar op tafel, ze kijkt ernaar en zegt: Mooi!
Een paar weken geleden zou ik zeggen: ‘Ja he, eet smakelijk!”.
Maar nu….
Ik ga bij je aan de tafel zitten en kijk naar de boterham en zeg met een smullende glimlach
(met mondkap voor) -Mooooiiii-
Je kijkt me aan, je ogen worden groot, aan je blik/houding zie ik dat je je begrepen voelt.
Je kijkt mij met lachende ogen aan.
Er ontstaat een bijzondere spanning tussen ons.
Je gaat rechtop zitten als een freule en zegt met een deftige stem: “Keurig”.
Ik laat de woorden tot mij komen en je kijkt mij nieuwsgierig aan ….oh wat ga je doen??
Ik ga rechtop zitten met 1 hand in mijn zijen met de andere hand kloppend op mijn schouder
en zeg voldaan “k e u r i g”.
Jij laat het op je inwerken, en zegt lachend ‘Hatsjeflats” met een vrolijke zwaai.
Ik sluit ook af met een vrolijke ‘hatsjeflats’.
En je begint aan je ontbijt.
- MOOI! –